Draumi líkast

Ég byrjaði 1. apríl á því eyðileggja hluta af parketinu í svefniberginu..í svefni.
Ég sló hendinni í hálffullt vatnsglas og hélt svo áfram að sofa. Svaf yfir mig. Vaknaði hálftíma síðar og rámaði eitthvað í atvikið en taldi mér trú um að þetta hefði verið draumur. Heppnin var ekki með mér og parketið byrjað að drekka vatnið í sig með tilheyrandi bólgum. Krappp! Ég sef óeðlilega fast og þar af leiðandi vel en hef hingað til litið á það sem minn helsta kost.
Dagurinn þróaðist til betri vegar eftir því sem leið á og endaði á allra besta veg þegar nokkrar af mínum bestu kíktu við eina kvöldstund.
Spjallað, etið, hlegið, drukkið dreitil, horft á nýja heimagerða stuttmynd með báðum augum og aðra eldri klassík með öðru auganu. Svo mikið gott fyrir sálina.