Aftur og alltaf

Sundmyndir sem ég er alltaf að setja inn...aftur og aftur.
Mér þykir vænt um þær allar, kannski af því að ég veit söguna á bak við þær.
Fastagesti morgunsins, spjallið, glensið, kaffisopinn, stressið við að særa ekki blygðunarkennd eins né neins, þegar ég var skömmuð og þegar mér var sagt að hafa engar áhyggjur, þegar mér fannst ekkert ganga upp og grenjaði, þegar mér fannst allt ganga upp, skiptin sem ég fór og tók engar myndir en hlustaði og fyldist með.
Alltaf gefandi og lærdómsríkt.